Tarihteki En Vahşi Olaylar 4: Hindistan'da İngilizler

3 milyon Hintli'nin açlıktan ölümünden, kimyasal silahların kullanmasından ve Polonya'nın ve Avrupa'nın yarısının Ruslara satılmasından sorumlu tutuluyor.

Winston Churchill, 2. Dünya Savaşı sırasında İngiltere'yi yöneten, Nazilerin yenilmesinde büyük rol oynayan kahraman, karizmatik, dünya çapında ünlü, zeki ve büyük bir devlet adamı olarak bilinir. Ama hakkında çok az bilinen şey ise işlediği suçlar ve ne kadar korkunç olduklarıdır.

1943'te, İngiliz İmparatorluğu'nun kontrolündeki bölgelerde yaşayan 3 milyon Hintli, Churchill'in müdahale etmemeyi tercih etmesinden ötürü Bengal'de kıtlıktan öldü. Günümüzde Hindistan ve İngiltere'deki birçok gözlemci onu suçlu buluyor.

2010 yılında, Bengalli yazar Madhusree Mukherjee, “Churchill's Secret War” adlı kitabında kıtlık hakkında yazdı. Ona göre Churchill, Bengal'de yiyiceklerin toplanıp dünya çapındaki İngiliz birliklerinde toplanması emrini verdi. Mukherjee’nin kitabı, Hindistan ve Avustralya’dan toplanan buğdayın açlıktan ölen Hintlilere verilebilecekken erzak tedariğinde sorunu olmayan Akdeniz ve Balkanlardaki İngiliz birliklerine nasıl taşındığını anlatır. Daha da kötüsü, İngiliz sömürge otoriteleri (yine Churchill’in önderliği altında) kıtlık için Kanada ve ABD’den gelen yiyecek tekliflerini de reddetti.

Bengal kıtlığı İngiliz sömürgeci standartları için yeni bir durum değildi. Benzerleri daha önce Hindistan' da ve İrlanda da yaşanmıştı. Christopher Bayly ve Tim Harper adlı tarihçilere göre Winston Churchill'ın Hindistan'a karşı özel bir düşmanlığı vardı: "Başbakan, Hintlilerin Almanlardan sonra dünyanın en kötü ikinci halkı olduğuna inanıyordu. İhanetleri Hindistan'dan çıkmalarına sebep olabilirdi. Almanlar'ı bomabalayabilirsiniz, Hintliler ise aptallık ve huysuzluklarından ötürü açlıktan ölebilirlerdi."

Churchill’in Hintlilere yönelik düşmanlığı uzun zamandır belgelenmiştir. Bildirildiğine göre, Yeni Delhi'deki İngiliz sömürge makamlarından Bengal'deki kıtlık ölümlerinin artmasıyla ilgili bir telgraf aldığında, Churchill’in tepkisi milliyetçi lider Mahatma Gandhi'nin kurbanlardan biri olmadığı için üzüntü duymasıydı.

Hintlilere karşı tutumu Hindistan Dışişleri Bakanı Leopold Amery'e verdiği demeçte açıkça ortaya çıktı: "Hintlilerden nefret ediyorum. Onlar canavarca dine sahip bir hayvandır."

Ingiltere Almanya'ya 1939 da Polanyanın Nazi işgali nedeniyle savaş açmıştı. Ama 1943 aynı müttefik olduğu Polonya'yı bu kez Ruslara çıkarları uğruna teslim etti. Churchill, Polonya'ya ihanetini sürgündeki Polonya hükümetinden sakladı. Çünkü, Almanlara karşı çeşitli müttefik ordularda savaşan yüzbinlerce Polonyalı'nın desteğini kaybetmek istemedi. Bu anlaşma Polonya hükümetine, Stalin’in Polonya’nın geleceğini tartışmak için 1944’te Moskova’ya uçan Polonya başbakanına, Polonya’nın SSCB’nin bir parçası olacağını ve tartışacak bir şey olmadığını söyleyene kadar açıklanmadı.

1919 yazında, Hava ve Savaş Devlet Sekreteri olarak görev yapan Churchill, kuzey Rusya'ya bir kimyasal saldırı planladı ve yürüttü. Bu kimyasal saldırıdan önce de, Churchill, Irak ve Hindistan'da isyan edenlere karşı kimyasal silaharın kullanılmasının güçlü bir destekleyiciydi.

“İlkel kabilelere karşı zehirli gaz kullanılmasını destekliyorum” dedi bir gizli bir yazışmada. Hindistan Bürosu'ndaki meslektaşlarının hintlilere karşı gaz kullanımına itirazlarını saçma buluyordu.

27 Ağustos 1919 da Fenilaminekloroarsin adı verilen oldukça toksik bir gaz içeren patlayacıları Rusya nın Archangel kentine yapılan hava saldırısında kullandırdı. Bolşevik askerler ve siviller panik içinde kaçarken yeşil kimyasal gazın etkisiyle kan kusarak öldü. Saldırılar eylül boyunca Chunova, Vikhtova, Pocha, Chorga, Tavoigor, Zapolki ve birçok Rus köyünde aynı şekilde askerleri ve sivilleri hedef alarak sürdü.

Churchill, tarihin kendisini nazikçe yargılayacağını söyledi; çünkü tarihini kendisi yazmayı amaçlıyordu. Savaşta yazdığı kendisini barışçıl, başarılı ve kahraman gösteren kitaplar, şaşırtıcı bir şekilde Nobel Edebiyat Ödülü'nü almasını sağladı. 1953 yılında kazandığı bu ödül, onunla aynı dönemde yaşayan başka büyük yazarlara verilmeyip de Churchill’e verilince, Nobel ödüllerinin hakkaniyeti konusunda tartışma başlatmıştır. Churchill’in kendisi de ödülle ilgili görüşlerini akademiye yazdığı mektupta, “Umarım doğru olanı yapmışsınızdır. Sizin de, benim de önemli bir risk aldığımızı ve bu ödülü hak etmediğimi düşünüyorum” sözleriyle dile getirir.